sobota, 15 grudnia 2012

Aspartam szkodzi - ciąg dalszy STOP DLA CHOREGO SYSTEMU

Aspartamorganiczny związek chemiczny o wzorze sumarycznym: C14H18O5N2. Należy do grupy estrów peptydowych. Na produktach spożywczych oznaczany jest kodem E951. <z wikipedii>

Aspartam rozkłada się w temp. 30stopni (w żołądku jest cieplej) na:

-kwas asperginowy 40% (to tzw. eksytotoksyna - prowadzi do śmierci komórek w mózgu i uszkadza system nerwowy)

- fenyloalanina 50% (hamuje leptyny informujące mózg o sytości wywołuje uczucie głodu i prowadzi do otyłości)

-alkohol metylowy 10% (silna trucizna zabija)

-formaldehyd (z metanolu) - silna trucizna wywołuje nowotwory

-diketopiperazyny (wywołują guzy mózgu) 

Rok po wprowadzeniu aspartamu do produktów żywnościowych liczba osób 
chorych na raka mózgu wzrosła o 10% 
na cukrzycę o 30%
na chłoniaka o 60%

Aspartam jest w 6000 produktów spożywczych - od jogurtu przez gumę do żucia po słodziki. 

tekst przepisany ze strony http://www.beatapawlikowska.com/diary,list,3386.html

A ludziom wciska się kit, że aspartam nie szkodzi...
No tak, wszystko na świecie musi być podporządkowane pod banksterskich globalistów.....

Wszelkie tzw. zupki sosy w proszku, kostki smaku, zmielone przyprawy (prócz ziół) zawierają aspartam. Popularne kakao dla dzieci, kawa, płatki kukurydziane i inne produkty znanej firmy Ne. zawierają aspartam. 

Mieliśmy dobrego polskiego producenta żywności Winiar**, ale zostało niestety wchłonięte przez globalistę. 

PRZESTAJEMY DECYDOWAĆ O TYM, CO JEMY 

 Ostatnio coraz częściej pojawia się w produktach farmaceutycznych, np. w większości tabletek musujących. Jest też dostępny w formie tabletek, które można stosować zamiast cukru, pod kilkudziesięcioma nazwami handlowymi (m.in.: NutraSweet, Equal, Sugar Free, Canderel). W 2009 roku producent Ajinomoto zdecydował o zmianie nazwy swojego produktu na AminoSweet aby zmienić negatywną reputację kojarzoną z dotychczasową nazwą[5]. Jest też stosowany przez diabetyków (chorych na cukrzycę), podobnie wielu innych słodzików, nie wpływających na wytwarzanie insuliny po spożyciu.(z wikipedii)

Wstępne badania bezpieczeństwa użycia tego związku sugerowały, że może on prowadzić do guza mózgu u szczurów. W rezultacie Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nie dopuściła go początkowo do obrotu w USA. W 1980 r. po licznych interwencjach wpływowych osób związanych z G.D. Searle FDA zgłosiła wniosek do Public Board of Inquiry (PBOI) z prośbą o ponowne przetestowanie wpływu aspartamu na guza mózgu.
PBOI po przestudiowaniu dawnych testów i przeprowadzeniu nowych stwierdziła, że aspartam nie wywołuje guza mózgu i zarekomendowała go do dopuszczenia jako dodatku do żywności. W 1981 r. Ronald Reagan przeprowadził zmianę szefa FDA i nominował na to stanowisko Arthura Hull Hayesa, który opierając się na wynikach PBOI i dodając do tego wyniki analogicznych badań japońskich dopuścił do użycia ten związek, z zastrzeżeniem stosowania go wyłącznie w suchych produktach. W 1983 r. FDA rozszerzyła stosowalność aspartamu także na wypieki. W 1996 r. FDA zniosła wszelkie restrykcje na użycie tego związku i zezwoliła na stosowanie go we wszelkich produktach spożywczych. Za FDA podążyły odpowiednie agencje w wielu krajach świata, w tym w Japonii i Unii Europejskiej, które zalegalizowały użycie aspartamu w produktach spożywczych.
Niektórzy sądzą, że problemy z zalegalizowaniem aspartamu były związane z politycznym konfliktem interesu. Donald Rumsfeld, przyjaciel rodziny George'a Busha był prezesem rady nadzorczej Searle, w czasie gdy rozstrzygała się sprawa legalizacji tego słodzika. Arthur Hull Hayes, odpowiedzialny za legalizację aspartamu, musiał opuścić fotel prezesa FDA w 1983 r. po tym gdy ujawniono, że przyjął kosztowne prezenty od kilku korporacji. Po opuszczeniu FDA, Hayes został zatrudniony w Searle, w dziale public relations jako starszy konsultant medyczny.

Chemia

Chemicznie aspartam jest estrem metylowym dipeptydu składającym się z dwóch występujących naturalnie reszt aminokwasowych – fenyloalaniny i kwasu asparaginowego. W silnie kwaśnym lub alkalicznym środowisku, jakie występuje w różnych częściach układu pokarmowego człowieka, hydrolizuje on najpierw do wolnego dipeptydu i metanolu. Dipeptyd rozkłada się następnie na wolne aminokwasy, a metanol utlenia się do formaldehydu i kwasu mrówkowego.
Poniżej pH=3 aspartam hydrolizuje do dipeptydu aspartylo-fenyloalaniny, zaś powyżej pH=6 cyklizuje do formy diketopiperazyny[14].

Właściwości i użycie

Atrakcyjność aspartamu jako słodzika wynika z faktu, że jest on ok. 180 razy bardziej słodki od cukru i przy tym jego kaloryczność, przy stężeniach dających wrażenie słodyczy jest niemal zerowa. Smak aspartamu nie jest identyczny ze smakiem zwykłego cukru. Słodycz aspartamu jest odczuwana wolniej od słodyczy cukru, dłużej jednak jest zachowywana w ustach. Kombinacja aspartamu z innym słodzikiem acesulfamem w smaku jest nieodróżniana u większości ludzi od cukru.
Aspartam, ze względu na to, że w podwyższonych temperaturach rozkłada się na wolne aminokwasy nie nadaje się do słodzenia wypieków. Czasami jednak podnosi się jego stabilność przez mieszanie z tłuszczami i maltodekstryną. Trwałość aspartamu w wodzie wzrasta ze zmniejszaniem się pH. W środowisku kwaśnym, które występuje w większości gazowanych napojów, trwałość aspartamu jest zadowalająca. Przy pH=4,3, jakie występuje w Coca Coli Light czas półtrwania aspartamu wynosi ok. 300 dni. W środowisku obojętnym (przy pH=7) czas półtrwania aspartamu wynosi już tylko kilka dni.
W produktach silnie aromatyzowanych grupy aminowe aspartamu mogą ulegać reakcji Maillarda z grupami aldehydowymi, występującymi często w związkach zapachowych, co powoduje zarówno utratę słodyczy jak i przyjemnego zapachu tych produktów. Problem ten rozwiązuje się poprzez unikanie aldehydowych związków zapachowych lub zamienianie ich grup aldehydowych w acetalowe.

Wynalezienie i produkcja

Aspartam został wynaleziony w 1965 r. przez Jamesa M. Schlattera pracującego dla firmy farmaceutycznej G.D. Searle & Company. Schlatter otrzymał ten związek w ramach badań nad poszukiwaniem leków przeciwwrzodowych. Odkrył jego słodycz zupełnie przypadkowo, liżąc wbrew zasadom BHP swój własny palec ubrudzony tym związkiem. Po początkowych perturbacjach z legalizacją tego związku jako dodatku do żywności, rozpoczęto jego produkcję i sprzedaż na wielką skalę od 1981 r.
W 1985 r., G.D. Searle została przejęta przez koncern Monsanto. Koncern ten przemianował tę firmę na NutraSweet Company i kontynuował produkcję aspartamu. Patent amerykański na jego produkcję wygasł w 1992 r. i od tej pory jego produkcją zajęło się kilka innych koncernów chemicznych, m.in. japońskie Ajinomoto, francuskie Merisant oraz Holland Sweetener Company.( z wikipedii)

Trucizna jaką jest aspartam jest dopuszczona do spożycia a lecznicza amigdalina zakazana.......

To jest ku*rwa światowy terroryzm!!!!!!!!!!!!!

Ludzi karmi się bzdurami! Ludzie żyją w nieświadomości! Tylko dzięki internetowi możemy dowiedzieć się o globalnych przekrętach, więc ręce precz od internetu!!!
 

    

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz