Swaróg

SWARÓG- w wierzeniach słowiańskich bóg/władca Słońca. Bóstwo ogólnosłowiańskie. Do dzisiaj zachowały się nazwy miejscowości, które nadane były na cześć Swaroga; Swarzędz, Swaryż, Svarene, Swarzyn. Wg Aleksandra Gieysztara kult tegoż bóstwa solidnie i trwale zadomowił się w kulturze ludowej. Niegdyś (z obserwacji znam, że również i dziś) ludzie witali wschodzące Słońce pokłonem i modlitwą. W południe czyniono podobnie, chłopi ściągali czapki z głów i z radością kłaniali się Swarogowi- bogowi utożsamianemu ze Słońcem.

Wg Cz.Białczyńskiego;
Swaróg jest podziwiany przez wszystkich bogów za swoje umiejętności kowalskie. Najwięcej czasu spędza z Gogoładą i Kowalisami chociaż wcale nie są to członkowie jego rodu. Niektórzy wieszcze – zwłaszcza świtungowie z Arkony powiadają, że ocalił dwóch synów z pogromu, a drugim poza Swarożycem jest Sowica, ale Swaróg nie przyznaje się do tego głośno.

Postacie-wcielenia (równe miana): Swarog-Gor, Swarog-Kalin, Ogonij-Wara

Inne nazwania jego osoby (przydomki): Wrzos, Goriń – Pan Ognia Ogni, Boski Kowal Welański,

Zajmowany krag:Czwarty Krąg

funkcja (zakres działania):Strażnik Ognia Weli, czyli ognia Ogni na Równi. Wykuwa powierzone mu Rzeczy Pierwsze i Wtóre nadając im ostateczny kształt

ród:Warowie

pochodzenie:Dzięgle – Czarnogłów i Białoboga

narzędzia czarowne – oznaki władzy: Świetlisty Młot
Pomocnicy (Stworze – bogunowie): Jaskry-Bogacze (Bagatce, Bogacze, Jaskry, Bahacze, Bohacze)

Swaróg- W.Kriżaniwskij

                                                       A.Klimenko- Swarog Prarodziciel