Moja Słowiańska Filozofia Ma Philosophie Slavica: września 2013

środa, 18 września 2013

Słowiańskie Święto Plonów - 21-23 wrzesień - Równonoc Jesienna - Dożynki - Mabon

Niedługo nasze słowiańskie święto - Święto Plonów, które jest podsumowaniem żniw, zbiorów, prac polowych.

Dożynki - Święto Plonów, Wieńce – ludowe święto połączone z obrzędami dziękczynnymi za ukończenie żniw i prac polowych.

Oczywiście, jak każde święto, które było mocno zakorzenione w pogańskiej kulturze, organizacja watykańska przysposobiła je sobie - przyciągając do siebie tym samym "wiernych".

fot. ze str. mariabucardi.blog.pl

Z wikipedii:
Dożynki (...)
Zwyczaj ten, praktykowany przez Słowian i plemiona bałtyckie, w różnych stronach Polski określany był jako wyżynki, obrzynki, wieniec, wieńcowe, okrężne. Na Śląsku opolskim nazywane żniwniok^[6]. Obrzęd dożynek prawdopodobnie związany był pierwotnie z kultem roślin i drzew, potem z pierwotnym rolnictwem. Wraz z rozwojem gospodarki folwarczno-dworskiej w XVI wieku dożynki zagościły na dworach majątków ziemskich. Urządzano je dla żniwiarzy (służby folwarcznej i pracowników najemnych) w nagrodę za wykonaną pracę przy żniwach i zebrane plony^[7].
Tradycyjnie dożynki obchodzone były w pierwszy dzień jesieni. Święto poświęcone było tegorocznym zbiorom zbóż w czasie którego dziękowano bogom za plony i proszono o jeszcze lepsze w przyszłym roku. Dożynkom towarzyszyły różne praktyki i do niedawna zachowane zwyczaje związane np. :

wieniec - obchody dożynek rozpoczynały się wiciem wieńca, z pozostawionych na polu zbóż, z kiści czerwonej jarzębiny, orzechów, owoców, kwiatów i kolorowych wstążek. Wieńce dożynkowe miewały zwykle kształt wielkiej korony lub koła. W przeszłości umieszczano w nich także żywe (z czasem sztuczne) koguty, kaczęta lub małe gąski, bo miało to zapewniać piękny i zdrowy przychówek gospodarski. Wieniec dożynkowy nazywany bywał "plonem" bo też i uosabiał wszystkie zebrane plony oraz urodzaj. Niosła go na głowie lub wyciągniętych rękach najlepsza żniwiarka, czasami z pomocą parobków i innych żeńców. Za nią postępował orszak odświętnie ubranych żniwiarzy, niosących na ramionach przybrane kwiatami, wyczyszczone kosy i sierpy. Wieniec niesiono do poświęcenia do świątyni, a następnie ze śpiewem w uroczystym pochodzie, udawano się do dworu lub do domu gospodarza dożynek. Wieniec dożynkowy przechowywany był w stodole do kolejnego roku, do nowego siewu. Wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym.
ostatnia kępą - lub pasem niezżętego zboża, które po żniwach czas jakiś pozostawiano na pustym już polu dla ciągłości urodzaju. Pozostawione na polu kłosy zwano przepiórką (na Mazowszu i Podlasiu), perepełką (na kresach wschodnich), brodą (we wschodniej części Mazowsza), kozą (w Małopolsce), pępem lub pępkiem (w poznańskiem); zwano je także wiązką, wiązanką lub garstką. Ścinane były uroczyście przez najlepszego kośnika, po czym wręczane były najlepszym żniwiarkom do uplecenia wieńca.
w czasie dożynek organizowano biesiady z poczęstunkiem i tańcami, dawniej poprzedzane rytualnymi obrzędami i modlitwami.
u schyłku XIX wieku, wzorem dożynek dworskich, zaczęto urządzać dożynki chłopskie, gospodarskie. Bogaci gospodarze wyprawiali je dla swych domowników, rodziny, parobków i najemników. W okresie międzywojennym zaczęto organizować dożynki gminne, powiatowe i parafialne. Organizowały je lokalne samorządy i partie chłopskie, a przede wszystkim koła Stronnictwa Ludowego, Kółka Rolnicze, Kościół, często także i szkoła. Dożynki w tamtych czasach były manifestacją odrębności chłopskiej i dumy z przynależności do rolniczego stanu. Towarzyszyły im wystawy rolnicze, festyny i występy ludowych zespołów artystycznych^[7].

W późniejszym okresie to największe tradycyjne święto okresu letnio-jesiennych zbiorów, urządzane było zawsze w niedzielę, jakiś czas po ukończeniu żniw^[8]. Polskie dożynki i niemieckie Erntedankfest urządzane były w tym samym czasie. Stanowiły one relikt dawnych zwyczajów o charakterze magicznym, mających zapewnić urodzaj na przyszły rok^[9](...)

A.Gierymski "Chłopiec niosący snop" 1895r.

^{Diduch- ostatni zżęty snop zboża}^{- przechowywany do Szczodrych Godów - z tegoż ziarna
zaczniemy siew w przyszłym roku - przechowywany potem do Święta Jaryły.}
^{Ten zwyczaj jest praktykowany w mojej rodzinie od pokoleń, który ja również kultywuję.}

Żniwiarka - Rusiecki 1844r.

fot. ze str www.tvr24.pl

Święto Plonów kończy porę jasną w rocznym cyklu. Ziemia zaczyna odpoczynek.
Obrzęd Święta Plonów przypada na czas przejścia panowania Słońca na panowanie Księżyca - Dzień oddaje władzę Nocy... - Równonoc - w tym dniu noc jest równa dniu - potem noc będzie coraz dłuższa od dnia.

fot. ze str www.strefaimprez.pl

W Równonoc Jesienną, podczas Święta Plonów, dziękujemy Matce Ziemi, która obrodziła nam zbożami i owocami - plonami, które pomogą nam przetrwać czas zimowy- dziękujemy Ziemi za życie i żyzność.

Kiedy rozpalimy święty ogień, składamy Bogom symboliczne ofiary - miód, ziarno z tegorocznych zborów, kłosy zbóż, kołacze.

Plony 2009 - Słowiańska Wiara

Dziękujemy Dadźbogowi za ciepło światła - dzięki czemu rośliny mogły rosnąć i dojrzeć, Swarogowi za promienie, które utrzymują życie.

Dziękujemy również Perunowi za to, że zapładnia Ziemię gromem i deszczem, że daje nam siłę do pracy i walki o byt. Dziękujemy również mu za to, że wstrzymał letnie burze w czasie dojrzewania zbóż i by silne wiatry nie pokładły ich.

Święto Plonów w Raszkowie

Dziękujemy Jaryle za płodność całej Ziemi.

Dziękujemy Światowidowi za opiekę nad plonami.

Pomimo nadejścia pory ciemnej, Święto Plonów to radosny obrzęd (chyba jak każde słowiańskie święto :)

W tym czasie biesiadują wszyscy Poganie na całej Ziemi...

Spichlerze pełne, więc nie ma czym się smucić, nasza przyszłość jest bezpieczna. Możemy nadal bawić się i biesiadować do białego rana ;) I nie zapominajmy napić się miodu wspominając naszych Przodków..

Życzę wszystkim obfitych plonów i dużo radości.

Niech Wam Bogi darzą!

Sława!

fot.Dobrosława

poniedziałek, 16 września 2013

Dziady zimowe w Groß Raden

Dużymi krokami zbliżają się święta, niedługo Święto Plonów, potem Dziady.

W tym roku zimowe Dziady organizowane są m.in. w Groß Raden.

Za :

http://opolczykpl.wordpress.com/2013/09/15/dziady-zimowe-w-gros-raden/

Jaksar Posted on 15. Wrzesień 2013 by

8-9 Listopada Ródna Wera (Slowianie Polabscy) planuje zorganizowanie Dziadów na które serdecznie zapraszamy wszystkich Rodzimowierców. Cieszylibyśmy się gdyby na naszą skromną uroczystość w jedynym ocalałym do dnia dzisiejszego kompleksie świątynnym w Raduni, przybyli również Rodzimowiercy z Polski. Jedynym warunkiem uczestnictwa jest odpowiedni godny naszych Przodków ubiór ! Przy okazji zwracam się do wszystkich sympatyków Wiary Rodzimej w Niemczech o aktywny współudział w organizowaniu tej uroczystosci. Osoby które chciałyby wziąść wtym przedsięwzięciu udział proszone są o kontakt z nami !
Pozdrawiam

https://www.facebook.com/groups/Rodna.Wera/

https://www.facebook.com/events/163546463842958/
.

Za: http://jaksar.wordpress.com/2013/09/15/dziady-zimowe-w-gros-raden/

.

***

.
W tym miejscu oddaję głos wikipedii:

“Groß Raden (pol. hist. Radzim^[1] lub Radomin^[1]) – gród Słowian zachodnich z IX – X wieku n.e. odkryty w NRD przez profesora Ewalda Schuldta w latach 1973-1980. Leży w Meklemburgii na półwyspie jeziora Binnensee, obok małego miasta Sternberg, a więc na terenach zamieszkiwanych dawniej przez słowiańskie plemię Warnów.

Na kompleks składa się gród o średnicy około 75 metrów i duża osada przygrodowa. Na terenie osady znajdowała się czworokątna świątynia słowiańska (kącina) o wymiarach 7×11 metrów i podwójnych ścianach.
Powstanie osady datuje się na przełom IX i X wieku. Istniała do początku XI wieku, kiedy to została zniszczona w wyniku pożaru, a jej mieszkańcy przenieśli się do nowej osady zbudowanej kilkadziesiąt metrów na północny zachód od Gross Raden.
Przypuszcza się, że może to być nawet sławna Radogoszcz. Obecnie dzięki całkowitej rekonstrukcji pełni rolę archeologicznego skansenu, stanowiąc jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych Meklemburgii.”
http://pl.wikipedia.org/wiki/Gro%C3%9F_Raden

Ciekawa jest wikipedyczna zwięzła propagandowa historia plemienia Warnów:

“Warnowie – początkowo nazwa odnosząca się do germańskiego plemienia osiadłego na środkowym Połabiu. O Warnach wspomina Prokopiusz w związku z migracją Herulów nad rzekę Warnow^[1]. Germańscy Warnowie zostali rozbici przez Franków w 595 r. n.e. Ich niedobitki pozostały, mieszając się z czasem z plemionami słowiańskimi, stąd późniejsi słowiańscy Warnowie. Plemię to osiadłe nad górną Warnawą zalicza się do zespołu plemion obodrzyckich.”

http://pl.wikipedia.org/wiki/Warnowie

Jest oczywistą niemiecką propagandą, jakoby słowiańskie plemię przyjęło nazwę od plemienia germańskiego. Niemniej jest w tej informacji ziarenko prawdy – niektórzy pogańscy Germanie (młodsi bracia Słowian http://dragontn.blog.pl/2012/12/01/nasi-mlodsi-bracia-germanie/) uciekając przed hordami jahwistów osiedlali się pomiędzy Słowianami i razem solidarnie trwali w pogaństwie.

Współczesna rekonstrukcja słowiańskiego grodu w Groß Raden jest jedną z najlepszych tego typu rekonstrukcji na terenie Niemiec wschodnich. Zwłaszcza w czasach NRD władze nie skąpiły grosza na tego typu rekonstrukcje. Dzisiejsze “zjednoczone” i zbankrutowane Niemcy przy ich niewypłacalnym zadłużeniu już takie hojne nie są. Niemniej bez obawy o popełnieni pomyłki śmiało można stwierdzić, że w “germańskich” Niemczech władze znacznie bardziej dbają o słowiańskie dziedzictwo wschodnich terenów Niemiec niż robią to “nasze”, “polskie” władze.

Zamieszczam kilka linków zawierających zdjęcia z Groß Raden.
http://www.gross-raden.de/rundgang-gross-raden-sehenswuerdigkeiten-mecklenburg-vorpommern.html

http://www.holidaycheck.ch/vollbild-Archaeologisches+Freilichtmuseum+Gross+Raden+altslawischer+Tempelort+Burgwall+mit+Zugangsturm-ch_ub-id_1156220110.html
http://schiffsmond.net/?p=143
http://www.burgenland-mv.de/html/gross_raden.html

.

Zrekonstruowany słowiański gród Groß Raden ma status muzeum. Poganie, rodzimowiercy pomagają dyrekcji muzeum w pracach porządkowych, rekonstrukcyjnych i w utrzymaniu słowiańskiego ducha tego obiektu. W zamian mają możliwość odprawiania słowiańskich obrzędów na terenie tego zrekonstruowanego grodziska słowiańskiego przypominając o jego z prasłowiańskich korzeniach.

W Polsce tymczasem zagrabiona przez żydokatolików w XIII wieku pogańska Chełmska Góra w Koszalinie, odkatoliczona w XVI wieku ponownie została zagrabiona i skatoliczona przez żydłactwo na początku lat 90-tych XX wieku. Bezwstydne i zachłanne żydłactwo upomniało się o tę pogańską świętość jak o swoją własność i ponowne pokryło ją ichnimi rzymskimi szubienicami, tablicami ku czci żydłactwa i kaplicami. Złodzieje-grabieżcy wszystko, co choć raz sobie przywłaszczyli w przeszłości uważają za od zawsze katolickie i za ich własność od zawsze i na zawsze.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sanktuarium_Matki_Bo%C5%BCej_Trzykro%C4%87_Przedziwnej_w_Koszalinie
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1019387,title,Zdewastowano-maryjne-sanktuarium-na-Gorze-Chelmskiej-w-Koszalinie,wid,15972622,wiadomosc.html?ticaid=111502
.

***

.
W cywilizacjach pogańskich Dziady czyli święta poświęcone pamięci przodków były istotnym elementem tożsamości i kultury pogańskich ludów. Znane były nie tylko u Słowian, Germanów czy Celtów. Także u Indian, w Afryce, Australii, czy u ludów Polinezji. U Słowian obchodzono Dziady bądź jako oddzielne święto, bądź w połączeniu z innymi świętami w zależności od regionu trzy do sześciu razy w roku. Jak wiele innych pogańskich tradycji i świąt, także i Dziady zostały zawłaszczone przez rzymską szubienicę i uległy skatoliczeniu jako “święto zmarłych”.
Na Białorusi do dzisiaj utrzymuje się lokalnie pogańska tradycja układania na grobach zmarłych darów złożonych z jedzenia.

.
http://kresy24.pl/36571/menu-dla-przodkow/
Podobny zwyczaj choć znacznie rzadszy spotykany jest na Opolszczyźnie.

.
opolczyk
.

.

Dodam, że we wschodniej Polsce również można spotkać się ze zwyczajem składania darów na grobach zmarłych - rzadko, ale zwyczaj nie wyginął na szczęście.

Odnośnie zrekonstruowanego słowiańskiego grodu Groß Raden, - Rodzimowiercy mogą tam odprawiać swoje słowiańskie obrzędy na terenie grodziska a w Polsce np. w grodzisku w Lądzie nad Wartą nie można, bo proboszcze nie zgadzają się na propagowanie wartości słowiańskich.
Grodzisko w Lądzie zostało przemienione w antysłowiańską propagandówkę szerzoną przez fanclub cysterki, dyrekcja muzeum - która pełni pieczę nad tym grodem, ma w głębokim poważaniu ducha słowiańskiego - kulturę przedchrześcijańską - naszą kulturę i tradycję słowiańską. W Grodzisku w Lądzie odbywa się pokazówka pt."jak to jahwizm niszczył słowiańskość". W tym roku temat zlotu cysterskiego brzmiał "Wioski i parafie" - a co to ma wspólnego z kulturą słowiańską, nie wiem. Myślę, że ktoś działa celowo, żeby propagować, że Poganie to byli źli i głupi ludzie.
Na szczęście dużo Rodzimowierców myśli podobnie i zaprzestali wyjazdów na festiwal cysterski w Lądzie - ponieważ nie ma on nic wspólnego z kulturą słowiańską -ups, przepraszam, jednak ma coś wspólnego - Festiwal Cysterski w Lądzie to PROFANACJA KULTURY SŁOWIAŃSKIEJ!
Miejmy nadzieję, że wszystko się zmieni...

A zmienia się... http://opolczykpl.wordpress.com/2013/09/15/na-pohybel-rzymskiej-szubienicy/

sobota, 14 września 2013

Kwartalnik “Słowianić” numer 2 – Jesień 2013, oraz powieść “Imir” Doroty Bałuszyńskiej-Srebro (wydawnictwo Ambaje)

Pierwszy nr Slovianić przeczytałam od deski do deski, zachęcam do nabycia kolejnego numeru kwartalnika Slovianić. Warto!

Za : http://bialczynski.wordpress.com/2013/09/14/kwartalnik-slowianic-numer-2-jesien-2013/

od 20 września do nabycia w naszym Slovianskim Sklepiku

Z przyjemnością zapraszam wszystkich do 2 numeru kwartalnika “Słowianić” . To całkiem pokaźna i bardzo cikawa książka o objętości 160 stron. Staramy się żeby każdy następny numer był bardziej interesujący i coraz szerzej prezentował tematy ważne dla miłośników Słowiańszczyzny oraz Wolnych Ludzi, którzy preferują Nowy Styl Życia – słowem aby w pełni wyrażał zainteresowania Naszego Polskiego Plemienia – tak tego Nadwiślańskiego jak i tego Wirtualnego – rozproszonego po całym świecie. Chcemy żeby to czasopismo było nie tylko dokumentem czasu i stanu naszej wiedzy oraz świadomości, ale też by otwierało przed każdym kto chce i potrzebuje Zmiany, całkiem nowy plemienny świat, który budujemy na co dzień swoimi praktycznymi działaniami w przestrzeni naszego kraju jak i całego świata, całej planety Ziemia.

Oto zawartość numeru. Szczególnie polecam opowiadanie Joanny Kuruc “Dziki”. Tak się zdarzyło, że Joanna przesłała mi to opowiadanie, nad którym pracowała bardzo długo, w chwili kiedy wybuchł w naszym kraju skandal z forsowaniem tzw Uboju Rytualnego. To opowiadanie będzie drukowane w kwartalniku w 3 odcinkach, ze względu na sporą objętość. Wkrótce opublikujemy je w całości tutaj na naszym blogu. Jest to bajka-niebajka, opowieść, która powinna wstrząsnąć sumieniami nas wszystkich i spowodować, że energiczniej niż do tej pory, i z całą stanowczością, zaangażujemy się w obronę zwierząt i starych drzew – w obronę Przyrody.

Będziemy chcieli wydać niedługo tę bajkę, jako jedną z pierwszych książek w Slovianskim Slovie, przede wszystkim z myślą o wychowaniu w ZIELONYM DUCHU naszych własnych dzieci. Wcześniej ogłosimy jednak otwarty konkurs na ilustracje do niej.

Polecam to właśnie opowiadanie dlatego, że problem uboju rytualnego wciąż wraca jak bumerang, jest nadal aktualny, a walka wcale nie została zakończona jeszcze sukcesem.

My, jako Wolni Ludzie, Polacy, Słowianie, po prostu Ludzie, nie możemy pozwolić, żeby barbarzyńskie lobby Yetisynów przeforsowało ustawę, która cofnie Polskę cywilizacyjnie o całe stulecie. Ten cały proces cofania cywilizacyjnie Polski trwa od 1989 roku i odbywa się pod sztandarami starych pustynnych religii, prymitywizmu umysłowego, zabobonnego sposobu myślenia, który nie ma nic wspólnego ze światopoglądem naukowym – światopoglądem ludzi wykształconych jakimi przecież jesteśmy!

Zwierzęta czują, myślą i przeżywają swoje życie tak jak i my Ludzie – to stwierdzone naukowo. Jak można temu zaprzeczać?! Czy nadal żyjemy w czasach barbarzyństwa i wyobrażeń średniowiecza o świecie? Zwierzęta nie mają duszy? Rośliny nie czują, Ziemia jest płaska, w Piekle smażą się grzesznicy? Zwierzęta nie mają duszy, bo nie mówią po łacinie i nie piszą po hebrajsku, i nie czytały Koranu?! Każdy rozsądnie myślący człowiek, kazde dziecko czuje że formułowanie takich sądów jest fałszywe. Nie trzeba do tego studiów wyższych ani dowodów naukowych, żeby stwierdzić, że zwierzęta i rośliny to byty żywe i czujące. Naszym obowiązkiem jest humanitarne podejście do uprawy i hodowli.

Przede wszystkim w ogóle nie możemy się godzić na taki sposób podejścia do ochrony Przyrody, do zwierząt i roślin, do “uprawy przemysłowej” i do “hodowli przemysłowej”, jaki przywleczono do Polski z USA w latach 70-tych XX wieku i jaki stosuje się obecnie powszechnie. jest to system przeciw naturze, przeciw przyrodzie, przeciw roślinom, przeciw zwierzętom, przeciw ludziom, system zagrażający naszemu zdrowiu i życiu.

Ludzie powinni przestać spożywać mięso zwierząt, ale jeśli już je spożywają to na pewno nie powinni kupować “trucizny” jaką jest mięso z hodowli tzw. “przemysłowej” czyli z obozów koncentracyjnych dla zwierząt jakie masowo buduje się i prowadzi w naszej polskiej ziemi.

Oto fragment tej wstrząsającej bajki-niebajki – lektura obowiązkowa dla każdego (a dla naszych dzieci od lat 8 w górę)

Joanna Kuruc – Dziki

więcej w Słowianić nr 2

- czasopismo jest do nabycia w naszym Slovianskim Sklepiku

Imir – powieść dla młodzieży Doroty Bałuszyńskiej-Srebro – w naszym Slovianskim Sklepiku

Polecam także serdecznie i tą drogą chciałbym złożyć gratulacje autorce powieści “Imir”, pani Dorocie Bałuszyńskiej-Srebro, która swoją powieścią dla młodzieży w duchu fantasy wpisuje się w naszą działalność krzewienia rodzimych wartości, tradycji i słowiańskiej kultury.

To powieść dla młodzieży, której jak widać także nie pożądały specjalnie wielkie wydawnictwa komercyjne, skoro autorka musiała wydać tę powieść sama. Te tak zwane “polskie wydawnictwa komercyjne” wolą “tłuc” anglosaskie przedruki, które są już ocenzurowane przez wydawców na Zachodzie w duchu zgodności z lansowaną pop-kulturą materialistyczną, nastawioną na konsumpcję “przeciętności” i “plastikowych” gadżetów.

Po cóż się trudzić w promowaniu choćby najwartościowszej kultury polskiej i narażać się na niepoprawność polityczną, skoro z USA i z Londynu można ściągnąć całe tony (w setkach, a nawet już tysiącach tomów i tytułów) anglosaskiego chłamu, który nic nie ma wspólnego z niemile widzianą w Polsce mainstreamowej polskością i słowiańskością.

do nabycia w naszym Slovianskim Sklepiku

piątek, 13 września 2013

Sądołów- to miał być "pokazowy proces" a jest już po sprawie....

O sprawie konfliktu na temat "tatara z sokolowa" pisałam wcześniej na http://mojaslowianskafilozofia.blogspot.com/2013/08/sadoow-obraza-sie-bo-ich-tatar-nie.html

Przypomnę, że 22 sierpnia Sokołów S.A na swojej str. https://www.facebook.com/sokolowfanpage?fref=ts opublikował oświadczenie:

W związku z licznymi pytaniami dotyczącymi tego, czy „Sokołów” S.A. pozwała pana Piotra Ogińskiego, blogera kulinarnego prowadzącego serwis, w tym kanał YouTube, o nazwie „Kocham gotować” potwierdzamy, że sprawę przekazaliśmy do Kancelarii Adwokackiej obsługującej Grupę Sokołów.

Pan Piotr Ogiński został pozwany przez „Sokołów” S.A. w związku z naruszeniem dóbr osobistych firmy „Sokołów” S.A. w filmach opublikowanych na kanale w serwisie Youtube.com i udostępnionych w serwisie „Kocham gotować”. (...)

Tutaj wywiad z Piotrem Ogińskim, który był zagubiony w całej tej aferze tatarskiej, po tym jak dostał pozew od sądołowa http://natemat.pl/72443,piotr-oginski-ktorego-sokolow-pozwal-na-150-tys-zl-za-recenzje-na-youtube-to-mnie-przeroslo-najchetniej-poszedlbym-na-ugode
A zaskoczony był, i to bardzo, ponieważ wcześniej napisał do sokołowa s.a, że umieszcza filmik "test tatara"i SPYTAŁ SIĘ ICH JAKIE SĄ SKŁADNIKI NIESZCZĘSNEGO TATARA.
Przez 11 m-cy (od momentu wysłania zapytania przez Piotra O. do momentu opublikowania filmiku) nikt nie raczył kucharzowi odpowiedzieć.
Nie chcieli z nim rozmawiać, tylko od razu z grubej rury...

W internecie zawrzało, masa internautów solidarnie wstawiła się za Piotrem Ogińskim. Podkreślano, że:
"Z Art.54 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
,,Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji."

Kilka przykładowych komentarzy:
......

" Żaneta Sz.

To już nie wolno powiedzieć, że produkt jest kiepski, bo to naruszenie prawa? Ile jest testów i porównań np. telefonów czy tabletów - wszystkie firmy słabiej oceniane przez portale powinny iść do sądu?
W takim razie otwieram firmę, produkuję totalny bubel, na dodatek potencjalnie szkodliwy i czekam, aż ktoś mi zwróci uwagę - szybko się wzbogacę na procesach

Sokołów

5 września

Szanowni Internauci, poniżej treść maila, która wysłaliśmy do Pana Piotra Ogińskiego w odpowiedzi na jego wpis na Facebooku:

Szanowny Panie,
przyjmujemy przeprosiny i w związku z tym zdecydowaliśmy się wycofać pozew wobec Pana osoby. Być może rozwiązanie, którego użyliśmy było niewspółmierne, jednak uważamy, że powinno się
reagować w sytuacji nieobiektywnej oceny produktów, dobrego imienia firmy, jej pracowników i dostawców, za których pracodawca jest odpowiedzialny.

Szanujemy wolność wypowiedzi oraz możliwość dyskusji na temat produktów i usług. Dbając jednak o takie wartości jak obiektywizm i odpowiedzialność zamierzamy rozpocząć otwartą dyskusję z udziałem ekspertów, blogerów, vlogerów oraz organizacji branżowych, aby wspólnie wypracować rozwiązania, odpowiadające m.in. na następujące pytania:
- Jak pogodzić wolność wypowiedzi w Internecie ze słusznymi interesami konsumentów i marek?
- Gdzie leży granica krytyki i swobody wypowiedzi?
- Kiedy dana marka powinna reagować i w jaki sposób?

Naszym zamiarem jest zainicjowanie wymiany poglądów, pozwalającej wszystkim zainteresowanym przedstawić swoje stanowisko.

O szczegółach tej inicjatywy poinformujemy w najbliższym czasie.

Wykorzystajmy wspólnie zainteresowanie zaistniałą sytuacją do stworzenia zbioru dobrych praktyk, które będą służyć wszystkim przez lata.

Z poważaniem,
Dorota Karolak
Dyrektor Obsługi Spółki"

niedziela, 8 września 2013

Terror psychiczny uprawiany przez ABW

Wydawać by się mogło, że publicystyka to takie fajne, lekkie i przyjemne zajęcie. Otóż okazuje się, że poruszanie trudnych i niewygodnych tematów (niewygodnych dla bezpieki w tym przypadku) jest niebezpieczne.
Swobodne wyrażanie poglądów w PL wiąże się z konsekwencjami.. Także nie możemy mówić o demokracji, bo to tylko iluzja.

Wyrażam swój sprzeciw wobec terrorowi psychicznemu uprawianego przez ABW( liczę się z tym, że do nas również mogą zapukać i oskarżyć o jakąś wyimaginowaną sprawę - jak się tak zdarzy to oczywiście poinformuję o zajściu na ów blogu, jeśli nie zabiorą mi laptopa :)

O początkach nękania rodziny mojego Przyjaciela można przeczytać na
http://piotrbein.wordpress.com/2011/04/22/ss-yny-groza-panstwu-szubertom-grypa666-wypowiada-nastepna-wojne-ss-ynom/

i na
http://opolczykpl.wordpress.com/?s=sympatyzujesz+z+terroryst%C4%85

i w całości wklejam post ze strony http://opolczykpl.wordpress.com/2013/09/05/terror-psychiczny-uprawiany-przez-abw/

gdzie jest opisane ostatnie zajście, a raczej najście, bezpieki w pewnym domu w Kluczborku.

.
Kolejny raz, trzeci już w tym roku, mieszkanie mojej teściowej w Kluczborku naszła bezpieka.

O pierwszym najściu pisałem tutaj: http://opolczykpl.wordpress.com/2013/03/06/czy-czytajac-ten-blog-sympatyzujesz-z-terrorysta/

Kolejne, drugie najście miało miejsce 16 lipca. Było ich wówczas dwóch i chcieli ze mną porozmawiać na temat mojego domniemanego terroryzmu. Dzisiaj (5 września) było ich trzech. Jeden z Kluczborka i dwóch z Warszawy. Teściowa nie chciała z nimi początkowo rozmawiać, ale wtedy jeden z nich zagroził, że w takim wypadku zabiorą ją na komisariat policji.

Tym razem rzekomo chcieli rozmawiać z moją żoną aby rzekomo wyjaśnić wszelkie wątpliwości dot. mojego domniemanego terroryzmu. Pretekst idiotyczny, gdyż wyjaśnić mogliby to wyłączeni ze mną. Dziwne też, że dwóch bezpieczniaków z Warszawy fatygowało się do Kluczborka rzekomo w celu porozmawiania z moją żoną, nie mając pewności czy akurat jest ona w Polsce. Bandyci doskonale wiedzą, że mieszkamy za granicą. Podczas dzisiejszej rozmowy bezpieczniacy straszyli teściową, że koniecznie musi mówić prawdę, bo za kłamanie może mieć nieprzyjemności. Wypytywali też m.in. o moje rodzeństwo.

Bezpieka bezpodstawnie nachodzi, zastrasza, wręcz terroryzuje moją rodzinę.

I taką to mamy wolność i praworządność w III Rzydopospolitej…
.
opolczyk
ps. Dopiero teraz dowiedziałem się kilku nowych szczegółów najścia agentów ABW. Wypytywali oni teściową także o moje dzieci i o różne szczegóły naszego życia rodzinnego. Powiedzieli jej też, że jeśli ona nie powie im “prawdy” to będą zmuszeni wypytywać o mnie innych członków mojej rodziny.
Jest to działanie obliczone na gnębienie i zastraszanie moich najbliższych. Ponadto, gdyby bandyci mieli jakiekolwiek “dowody” na moją rzekomą działalność terrorystyczną”, choćby przez nich samych spreparowane, już bym został aresztowany przez Interpol lub niemiecką policję i dostarczony w ich łapska. Bo najdziwniejsze jest to, że oni nie chcą o ich absurdalnych zarzutach pod moim adresem rozmawiać ze mną, a wyłącznie z moimi bliskimi.
.
W naszym kraju rozwija się system orwellowski, Polacy przestają mieć wpływ na swoje życie, nie mówiąc już o decydowaniu o losach kraju. Nasz kraj jest rozkradany i poniewierany, Lechu z wąsem zaczął rozpierdzielać ten kraj a kolejny Lechu przejął pałeczkę i tak, każdy kto rządzi sprzedaje resztki tego, co zostało. A zostało już niewiele. Jedyne co nam zostało, to wolny umysł i honor.
Tak, czy siak, ZASTRASZYĆ SIĘ NIE DAMY!!! NIE BĘDZIE

CENZURY PUBLICYSTÓW! NIE BĘDZIE TAK, JAK

WŁADZA NAKAZUJE, BO MY NIE ISTNIEJEMY DZIĘKI

WŁADZY, TYLKO WŁADZA ISTNIEJE DZIĘKI NAM!!!!